26.1.11

Oranje boven


Dit is het uiteindelijke resultaat van mijn eerste poging verven
met uienschillen. Geen diepe oker waarop ik had gehoopt maar een meer oranje tint. Terwijl dit wolletje rustig aan 't drogen was na al die spoelbeurten en een extra wasbeurt (ze rook naar ui!) heb ik niet stilgezeten.


Ik heb bergen wol gekaard. Gelukkig is nu bijna alle grijsgetinte wol van het ruwharig pommers landschaap verwerkt. Er ligt zo'n anderhalve kilo gekaarde wol klaar om gesponnen te worden. Maar er is meer. Van mijn lieve spinmaatje Hilly heb ik twee enorme zakken vol gewassen en gekaarde texelaar-swifter wol (toch?) kunnen overnemen. Tijd dus om te gaan spinnen!






19.1.11

Verven met uien



De bestelde aluin is binnen! Ik heb het gelijk afgehaald. Gisteren was ik bij de groenteboer waar ik spontaan opnieuw een zak uienschillen kreeg aangeboden. Ik móest dus wel aan de slag met verven!
Spannend zo'n eerste keer. Terwijl de kinderen pannenkoeken bakken, breng ik de wol (versgesponnen Clun Forest) met aluin in een grote pan water tegen de kook aan en sorteer ik uienschillen voor het verfbadje. Na een uurtje zijn de pannenkoeken klaar en zet ik het vuur uit.  
Na het eten breng ik de uienschillen (in een waszakje) samen met de wol tegen de kook aan. En dan voltrekt zich voor mijn ogen een heel mooi proces waarbij de kleur van zachtgeel naar uiteindelijk een warme goudgele tint gaat. Na een uurtje haal ik de pan van het vuur en nu staat de boel rustig af te koelen. Ik ben benieuwd hoe de kleur straks is nadat ik de wol heb gespoeld.

Terwijl ik (natuurlijk weer enigszins ongeduldig) wacht tot ik kan spoelen bedenk ik alvast wat ik van dit wolletje ga maken. Misschien een gehaakte teckel? Of toch een gebreide kater? Of misschien wel iets heel anders...






Op bovenstaande foto's zie je het verfproces. De Clun Forest wol in haar oorspronkelijke kleur staat een uurtje tegen de kook in water waarin een beetje aluin is opgelost. Ik heb ongeveer 150 gramuienschillen nodig. Geen probeem. Ik heb er zat! Na ongeveer vijf minuten is de wol maisgeel. Een klein half uurtje later al behoorlijk donkerder en uiteindelijk lijkt het wel oranje!

18.1.11

Ongeduldig

Ruwharig Pommers Landschaap
Zondagmiddag druk geweest met wassen. Gisteren gestart met het kaarden van de schone wol. Het zijn prachtige "dekentjes" geworden. Het is dan ook een prachtig schaap met geweldige wol! Toen ik drie dekentjes klaar had, kon ik me niet langer beheersen en ben ik gaan spinnen. Op de Ashford natuurlijk. Maar het lijkt wel alsof ik niet kan spinnen! Het is echt een heel ander verhaal dan fijn spinnen op de Louët! Eerst had ik teveel twist waardoor de draad helemaal kronkelde en niet langs de haakjes op de spoel liep. Toen ik de vlucht wat meer had geremd en wat minder wol ineens toevoerde, ging het beter. De draad werd alleen fijner dan ik voor ogen had. Met de Country Spinner wil ik garens maken die je op bezemstelen kunt breien zeg maar. Vooralsnog blijft het dus oefenen. Maar eerst verder met kaarden!

16.1.11

Ze is er!

Afgelopen woensdag kwam dan eindelijk het verlossende telefoontje van Hans van Low Lands Legacy: ze is klaar. Ze is mijn Ashford Country Spinner waarover ik op 5 januari al vertelde. Gisteren ben ik afgereisd naar Nieuwe Pekela om haar op te halen. In hun huiskamer werd ik hartelijk ontvangen door Hans en Gerrie. Het was een gezellig samenzijn met hen en andere klanten die ook een wiel of weefgetouw kwamen halen. Mijn Ashford was in het echt nog mooier dan op de foto's. Ik heb haar geprobeerd en na een uur ben ik blij naar huis gereden met de country spinner achterin en tal van adviezen van Gerrie in mijn hoofd. Gisteravond heb ik al even op de Ashford gesponnen. Het voelt heel dubbel: vertrouwd maar ook nog een beetje onwennig. Het is lastig dik te spinnen als je gewend bent een dunne draad te maken. Bovendien ben je zo een stapel wol kwijt als je zo dik spint en aangezien ik niet zo veel gekamde wol had, moest ik het spinnen steeds onderbreken om te gaan kammen. Ik heb dus besloten mijn vacht te wassen en te kaarden. Dan heb ik een dikke lont die ik vlot achter elkaar kan spinnen. De kilo's zullen dan vlot op de spoel zitten verwacht ik. Maar nu eerst wassen...
eerste probeersel

Daar ben ik weer



Het was een tijdje stil hier. Ik had niet zoveel om jullie te laten zien. Dat betekent niet dat ik op creatief gebied heb stilgezeten. Integendeel. Er is de afgelopen week van alles gebeurd. Mijn tweede streng garen van het pommers land schaap is bijvoorbeeld klaar. Oké, daarvan had ik natuurlijk even een fotootje kunnen plaatsen. Verder was er een spinles. Daar heb ik gesponnen met Clun Forest wol. Dit is het resultaat: zo'n 150 gram fijn gesponnen garen. We gaan het de volgende keer verven met uienschillen. Maar ik weet niet of ik zolang mijn geduld kan bewaren. De volgende les is pas 10 februari. Ik ben zelf al gestart met het inzamelen van uienschillen. De groenteboer was zo hartelijk om me een kilo (!) mee te geven. Aluin, dat heb ik nodig als beitsmiddel, heb ik na lang zoeken kunnen bestellen bij de plaatselijke reformwinkel. Waarschijnlijk kan ik van de week al aan de slag....

5.1.11

Vol verwachting

Vorige maand bezocht ik de midwinterwolmarkt. In de stand van Low Lands Legacy zag ik prachtige dik gesponnen garens. Dat wil ik ook! Maar met een Louët S10 lukt dat niet. Met een Ashford Country Spinner wel! Ik besloot marktplaats in de gaten te houden. Met resultaat! Vandaag heb ik een optie genomen op een Ashford Country Spinner bij Low Lands Legacy. Blij wacht ik het moment af waarop ik haar mag bekijken, uitproberen en meenemen naar huis...

3.1.11

Op muizenvoetjes

Het nieuwe jaar ben ik breiend begonnen. Ik heb een paar muizenslofjes gebreid. Het patroontje en de wol komen van knitted knots, een webwinkel voor breigerei. Het leek me wel een aardig kraamkadootje dus besloot ik de kleinste maat te breien: 18-20. Geen baby komt natuurlijk met die maat ter wereld maar het was de kleinste maat die erbij stond. Enfin, ik dus breien. In een mum van tijd was dat gepiept (om maar even in termen te blijven). Vervolgens moesten de slofjes in elkaar genaaid, oren eraan, 10 minuten in een sopje en dan in de droger om te vilten. Steeds 5 minuten om het viltproces nauwgezet te volgen. Na 5 minuten opende ik verwachtingsvol de droger. Ik zag geen verschil. Dus opnieuw de droger aangezet. Na 5 minuten weer het droogproces gestopt en opnieuw kijken. Nauwelijks resultaat. Deze procedure heb ik nog een aantal keren herhaald. Uiteindelijk was het droogproces ten eind maar de sloffen nog steeds niet vervilt, hooguit een heel klein beetje in elkaar gekrompen bij de neus. Enigszins teleurgesteld besloot ik toen ze maar met de hand te vilten. Zie hier het eindresultaat. Best aardig vind ik voor mijn eerste viltwerkje. Alleen blijft het voorlopig gissen naar de maat, volgens mij is die (veel) groter dan 18-20...